ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد!

در کتاب مقدس آیات بسیاری برای چگونه دعا کردن وجود دارد و با مطالعه آنها می‌توان الگوی مناسبی را برای استفاده در دعاهای شخصی خود برداشت کرد. عیسای مسیح خود نیز برای ما ایمان‌داران الگویی را در متی فصل ۶ قرار داده است. وقتی به متی ۶ که در کلیسا به دعای ربانی مشهور است نگاه می‌کنیم در ابتدا بسیار برایمان عجیب است که تعلیم عیسی برای چگونه دعا کردن تنها در ۴ آیه خلاصه می‌شود. اما باید بدانیم که دعای ربانی هزاران هزار بار پیچیده‌تر از آن چیزی است ما تصور می‌کنیم. به جرأت می‌توان گفت که برای درک عمق معنای این دعا اگر تا پایان عمرمان در بهترین دانشگاه‌های الاهیات دنیا به تحصیل بپردازیم شاید بتوانیم تنها مفهوم عمیق یک کلمه از آن را درک کنیم.

عیسای مسیح در انجیل متی ۶: ۹ می‌گوید:

«پس شما به اینطور دعا کنید: ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد.»

همین یک آیه می‌تواند به خودی خود برای اینکه تمام عمرمان را صرف درکش کنیم کافی باشد. ای پدر ما که در آسمانی! آیا تا به حال به این جمله فکر کرده‌اید؟ ما خداوند را پدر خطاب می‌کنیم و در واقع عیسای مسیح از ما می‌خواهد تا او را پدر آسمانی خود صدا کنیم. آیا می‌توانیم خود را لایق این لطف بدانیم؟

در مزامیر ۳۳: ۶ آمده است:

«به کلام خداوند آسمان‌ها ساخته شد و کل جنود آنها به نَفْخه دهان او.»

خداوند به واسطه بخار دهان خود هر آنچه در هستی وجود دارد را آفرید. همچنین بارها در عهد قدیم آمده است که خداوند با بخار دهان خود شریران را نابود خواهد کرد. حال ما که در ذات خود گناهکار هستیم و بر خلاف اراده خداوند عمل می‌کردیم و دشمن او بودیم، چگونه این امکان برایمان فراهم شده است تا امروز خداوند را پدر خود بخوانیم؟ تنها دلیل این امر، کاری است که عیسای مسیح برایمان انجام داده است. ما تنها به واسطه اوست که جسارت و جرأت یافته‌ایم تا خدای آسمان‌ها و زمین و آفریننده خلقت را پدر خطاب کنیم.

داوود در مزمور ۸: ۴ می‌گوید:

«پس انسان چیست که او را به یاد آوری، و بنی آدم که از او تفقد نمایی؟»

ما انسان‌ها در مقابل خداوند هیچ به شمار می‌آییم اما به واسطه‌ی عیسای مسیح یک اتفاق عجیب و بزرگ رخ می‌دهد و آن این است که خداوند نه تنها ما را به یاد آورده بلکه ما را فرزندان خود خطاب کرده است. این موضوع شاید برایمان به ظاهر ساده به نظر آید اما خداوند برای اینکه ما را فرزند خود بخواند مجبور شد تا بیشترین هزینه‌ را پرداخت کند. خدای پدر، یگانه فرزند خود را برای ما که دشمنانش بودیم و در قلمرو شیطان به سر می‌بردیم و با او در جنگ بودیم قربانی کرد.

خداوند در اشعیا ۵۳: ۱۰ می‌گوید:

«امّا خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازد. چون جان او را قربانی گناه ساخت، آنگاه ذریت خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و مسرّت خداوند در دست او میسّر خواهد بود.»

پدر این را پسندید که یگانه فرزند خود را برای ما قربانی کند و نه تنها این را پسندید بلکه از این که پسر، یعنی عیسای مسیح پذیرفت تا قربانی شود مسرور و شاد گشت. عیسای مسیح پیش از آفرینش هستی داوطلب شد تا برای گناهان ما بر روی زمین بیاید و خودش را برای گناهانمان قربانی کند تا به زخم‌های او ما شفا پیدا کنیم.

پطرس در رساله اول خود ۱: ۱۸- ۲۱ می‌نویسد:

«زیرا می‌دانید که خریده شده‌اید از سیرت باطلی که از پدران خود یافته‌اید نه به چیزهای فانی مثل نقره و طلا، بلکه به خون گران‌بها چون خون بره بی عیب و بی داغ یعنی خون مسیح،  که پیش از بنیاد عالم معین شد، لکن در زمان آخر برای شما ظاهر گردید، که به وساطت او شما بر آن خدایی که او را از مردگان برخیزانید و او را جلال داد، ایمان آورده‌اید تا ایمان و امید شما بر خدا باشد.»

عیسای مسیح ما را بازخرید کرده است و هزینه این بازخرید کردن را با طلا و نقره نپرداخته بلکه آن را با ریختن خون خود بر روی صلیب پرداخت کرده است

اشعیا در ۵۳: ۵- ۷ می‌نویسد:

« و حال آنکه به سبب تقصیرهای ما مجروح و به سبب گناهان ما کوفته گردید. و تأدیب سلامتی ما بر وی آمد و از زخم‌های او ما شفا یافتیم. جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هر یکی از ما به راه خود برگشته بود و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد. او مظلوم شد امّا تواضع نموده، دهان خود را نگشود. مثل بره‌ای که برای ذبح می‌برند و مانند گوسفندی که نزد پشم برنده‌اش بی‌زبان است همچنان دهان خود را نگشود.»

عیسای مسیح با اینکه گناه نکرده بود، در راه نجات ما گناه شد و درد و رنجی را که ما لایقش بودیم بر دوش خود قرار داد و هیچ اعتراضی هم برای انجام آن نداشت تا ما امروز بتوانیم بگوییم ای پدر ما که در آسمانی نام تو مقدس باد!

این بخشی کوچک از مفهوم و عمق کاری است که خداوند برای ما انسان‌ها به انجام رسانده تا ما فرزندان او شویم و او را پدر خطاب کنیم. تنها با ایمان به عیسای مسیح می‌توانیم از این فیض خداوند بهرمند گردیم و از گناهان خود پاک شویم و به حضور خداوند حاضر شویم. آمین!