تفسیر خروج فصل ۳۷
۷ – تابوت عهد (۳۷: ۱-۵)
تابوت در واقع صندوقی بود که از چوب اقاقیا ساخته شده بود و با طلای خالص پوشیده شده بود. تابوت به انسانیت و الوهیت خداوند اشاره میکرد. تابوت حاوی الواح تورات، کوزهای طلایی پر شده از مّن بود و عصای هارون که شکوفه داده بود. اگر بخواهیم آن را در مورد مسیح به کار ببریم، باید بگوییم همه اینها از شخصی سخن میگویند که گفت، «شریعت تو اندرون دل من است» (مزمور ۴۰: ۸ ب)؛ نان خدا که از آسمان به زمین آمد (یوحنا ۶: ۳۳)؛ و به عنوان کاهن خدا، که از مردگان برخاسته است (عبرانیان ۷: ۲۴-۲۶). اگر در مورد قوم اسرائیل به کار ببریم، همه آنها یادبودی از ناکامیها و سرکشی آنها بود.
۸ – تخت رحمت (۳۷: ۶-۹)
تخت رحمت تخت خدا بود، مکان سکونت او بر روی زمین. در حالیکه نگاههای کروبین طلایی به سوی او بود، آنها دیگر تورات را (که قوم آن را شکسته بودند) نمیدیدند و نه کوزه مّن و نه عصای هارون، که هر دوی آنها نشانی از سرکشی قوم بودند. بلکه آنها خونی را که بر تخت ریخته شده بود میدیدند، که خدا را قادر میساخت تا گناهکاران سرکش را ببخشد. تخت رحمت نمونهای از مسیح است، کسی که «خدا او را به عنوان تخت رحمت به زمین فرستاد» (رومیان ۳: ۲۵ تحتالفظی). تخت رحمت در واقع سرپوش تابوت بود.
۹ – میز نان تقدّمه (۳۷: ۱۰-۱۶)
میز نان تقدّمه، دوازده قرص نان بر روی خود داشت، که «نمادی از جایگاه قوم به اعتبار مسیح در حضور خدا بودند، کسی که در مقام هارون حقیقی حتی در حضور خدا هم به آنها اعتبار میبخشد.» همچنین قرصهای نان میتوانند از تدبیر خدا برای هر یک از دوازده طایفه سخن بگویند.
۱۰ – چراغدانهای طلا و لوازم آن (۳۷: ۱۷-۲۴)
برخی چراغدان طلا را نمونهای از مسیح میبینند، نور حقیقی جهان (یوحنا ۸: ۱۲). دیگران ترجیح میدهند که آن را نمونهای از روحالقدس ببینند، کسی که ماموریتش جلال دادن مسیح بود، چرا که چراغدان تمام اسبابی را که در خیمه بود نورانی میساخت. اما عدهای دیگر هم هستند که آن را نمادی از اتحاد مسیح با ایمانداران میبینند. پایه وسطی آن یکی بود زیرا شش شاخه دیگر از آن بیرون میآمدند، از هر طرف سه شاخه؛ اما همه آنها از یک قطعه طلا ساخته شده بودند.
۱۱ – مذبح بخور (۳۷: ۲۵-۲۸)
مذبح بخور از مسیح سخن میگوید که همچون بخور خوشبویی نزد خدا ساطع میشود. مذبح بخور از خدمت کنونی مسیح سخن میگوید که دایما نزد خدا برای ما شفاعت میکند.
۱۲ – روغن مسح و عطریات (۳۷: ۲۹)
روغن نمادی از روحالقدس است، و بخور عطر خوشبوی کاملیت خداوند ما، که باعث خشنودی پدر او میشود