نان روزانه ۶ دی ۲۷ دسامبر

نان روزانه
۲۷دسامبر

ستایش فراگیر

بیایید پیوسته قربانی ستایش را تقدیم خداوند کنیم

بیائید به مثال داود پادشاه در مزامیر باب ٣۴ نگاه کنیم. واقعه مربوط به وقتی است که داود
خود را نزد ابی ملک به دیوانگی زده بود. داود در این دوره از زندگی خود یک فراری
محسوب می شد. شائول سعی داشت او را بکشد. بنابراین داود باید شھر و دیار خود را ترک
می کرد. برای پناھنده شدن در سرزمینی دیگر نزد پادشاه یکی از امتھا رفت. اما پادشاه به او
مظنون شده و فکر کرد که او دشمن است. داود برای نجات جانش مجبور شد خود را به
دیوانگی بزند. کتاب اول سموئیل به ما می گوید او بر درھا خط می کشید و آب دھانش بر
ریشش آویزان بود. ( اول سموئیل ٢١ : ١٠ – ١۵ را مطالعه کنید. ) این شرایط او بود. اما
واکنش داود چه بود؟
” خداوند را در ھمه وقت متبارک خواھم خواند ستایش وی ھمواره بر زبان من خواھد بود. جان
من در خداوند فخر خواھد کرد مسکینان بشنوند و شادی کنند.خداوند را با من تجلیل
کنید نام او را با یکدیگر برافرازیم. ” ( مزامیر ٣۴ : ١ – ٣ .)
درست ھمان جا در وسط این شرایط وحشتناک ، زمانی که زندگیش بر تار مویی بسته
است و در شرمندگی دیوانه بازی است خداوند را ستایش می کند. این قربانی ستایش است.
زمانی که او در پست ترین شرایط بود تصمیم گرفت که در خداوند فخر کند. زمانی که چیز
دیگری نمی ماند تا به آن فخر کند او تصمیم می گیرد که در خداوند فخر نماید. و سپس داود
ادامه می دھد : ” خداوند را با من تجلیل کنید نام او را با یکدیگر بر افرازیم. ” ( آیه ٣) ستایش
مفھومی مسری است و دیگران نیز به ما خواھند پیوست. غرغر و شکایت نیز مسری است. اگر
ما غرغر و شکایت کنیم دوستان شاکی ما نیز به ما خواھند پیوست. باید قربانی سپاس را ً
دائما به خداوند تقدیم کنیم. ً
خداوندا از تو متشکرم. تو را ستایش می کنم. اعلام می کنم که بدون در نظر گرفتن
شرایطم قربانی ستایش خود را تقدیم تو خواهم کرد و در خداوند فخر خواهم نمود. من
دائما قربانی ستایش را تقدیم خواهم نمود. آمین.