تفسیر اعداد فصل ۲۶
ج – ۲ – ۱. سرشماری دوم (باب ۲۶)
۲۶: ۱-۵۱ دوباره موسی فرمان داشت تا فرزندان اسرائیل را سرشماری کند. زیرا ورود آنها به سرزمین و جنگ با ساکنان آن برای دریافت سهم شان از آن میراث قریب الوقوع بود. همانطور که در اعداد و ارقام زیر نشان داده میشود، نسبت به اولین سرشماری تعداد مردم ۱۸۲۰ نفر کاهش نشان میداد:
طایفه تعداد (در باب ۱) تعداد (در باب ۲۶)
رئوبین (آیات ۵-۱۱) ۴۶۵۰۰ ۴۳۷۳۰
شمعون (آیات ۱۲-۱۴) ۵۹۳۰۰ ۲۲۲۰۰
جاد (آیات ۱۵-۱۸) ۴۵۶۵۰ ۴۰۵۰۰
یهودا (آیات ۱۹-۲۲) ۷۴۶۰۰ ۷۶۵۰۰
یساکار (آیات ۲۳-۲۵) ۵۴۴۰۰ ۶۴۳۰۰
زبولون (آیات ۲۶-۲۷) ۵۷۴۰۰ ۶۰۵۰۰
یوسف (آیات ۲۸-۳۷)
افرایم (آیه ۳۴) ۴۰۵۰۰ ۵۲۷۰۰
منسی (آیه ۳۷) ۳۲۲۰۰ ۳۲۵۰۰
بنیامین (آیات ۳۸-۴۱) ۳۵۴۰۰ ۴۵۶۰۰
دان (آیات ۴۲-۴۳) ۶۲۷۰۰ ۶۴۴۰۰
اشیر (آیات ۴۴-۴۷) ۴۱۵۰۰ ۵۳۴۰۰
نفتالی (آیات ۴۸-۵۱) ۵۳۴۰۰ ۴۵۴۰۰
جمع کل ۶۰۳۵۵۰ ۶۰۱۷۳۰
در ارتباط با کاهش تعداد فرزندان اسرائیل در زمانی طولانی بین ۶۰۳۵۵۰ موجود در باب اول و ۶۰۱۷۳۰ در این باب، مودی چنین شرح میدهد:
رشد اسرائیل به مدت چهل سال متوقف شد. به عنوان کلیسا ممکن است این اتقاق برای ما و بعد از ما نیز بیفتد اگر بی ایمان شویم.
قابل ملاحظه ترین کاهش در قبیله شمعون اتفاق افتاده که تقریبا ۳۷۰۰۰ نفراز آنها کاسته شدهاند. قبیله شمعون مسئول اصلی اتفاقی است که در فغور در باب قبلی افتاد (زمری از رهبران آنها بود) و شاید اغلب کشته شدگان از این قبیله بودند. آیه ۱۱ میگوید که پسران قورح همراه با پدرشان کشته نشدند.
۲۶: ۵۲-۵۶ سرزمین را میبایست بر اساس تعداد افراد هر قوم و همچنین طبق قرعه تقسیم میکردند. این میتواند بدان معنی باشد که وسعت قلمرو هر قبیله بوسیله تعداد افراد قبیله تعیین میشد اما محل سکونت هر قبیله با قرعه انجام میگرفت.
۲۶: ۵۷-۶۵ لاویان را جدا از بقیه شمردند و بیست و سه هزار نفر بودند. فقط یوشع وکالیب در هردو سر شماری به حساب آمدند. تمام مردان دیگر جنگی که در سرشماری اول فهرست شده بودند در بیابان هلاک شدند. آیه ۲۴ و ۲۵ به مردانی اشاره میکند که قادر بودند به جنگ بروند. لاویان و زنان جزء سرشماری نبودند گرچه بعضی از آنها در طی سفر سی و هشت ساله مردند.