نان روزانه
۱۴ اُکتبر
راه رفتن و استراحت در ایمان
مبادا آشکار شود که از دست یافتن به آسایش مسیح باز مانده ایم
یکی از دلایلی که قوم اسرائیل از وارد شدن به سرزمین موعود باز ماند بی ایمانی آنان بود. این دلیل می تواند ما را از ارث محروم سازد. نویسنده عبرانیان شرایط آنھا را با شرایط
ما مقایسه کرده و چنین می گوید :
“زیرا به ما نیز چون ایشان بشارت داده شد اما پیامی که شنیدند سودی برایشان
نداشت زیرا با آنان که گوش فرا دادند به ایمان متحد نشدند ” (عبرانیان ۴:٢ )
کلام خداوند به سوی ما می آید و اگر آن را با ایمان نَیامیزیم ھرگز برای ما سودی نخواھد داشت و نمی تواند ھدف خداوند را که ھمان برکت ماست در زندگی مان محقق سازد. برای اینکه کلام خداوند در زندگی ما کار کند ایمان لازم است. آیۀ بعدی می گوید ولی ما که ایمان
آورده ایم به آن آسایش راه می یابیم . ( آیۀ ٣ ) ایمان واقعی ما را به سوی آسایش ھدایت می کند. آیا شما از آن آسایش برخوردارید؟ آیا واجد آن شرایط ھستید یا مانند اسرائیلی ھا در
معرض خطر ھستید ؟ آنھایی که قلبشان را سخت نمودند و بھ خاطر بی ایمانی شان تمام آنچه خداوند برای آن ھا در نظر گرفته بود را از دست دادند. اگر این واقعه امروز برای ما ھم اتفاق
بیافتد چه تراژدی بزرگی را به ھمراه خواھد داشت. اما نویسندۀ عبرانیان به وضوح می گوید اگر ما برای وارد شدن به آن آسایش کوشا نباشیم ممکن است این اتفاق برای ما نیز بیفتد. کمی جلوتر ما کاربرد عملی این درس را می بینیم . ” پس بیاید به جد بکوشیم تا به آن آسایش راه یابیم مبادا کسی از نافرمانی آنان سرمشق گیرد ودر لغزد.” ( عبرانیان ۴:١١ ) آیه بالا به این نکته اشاره می کند که مبادا ھمان طور که قوم اسرائیل در عھد عتیق دچار سرگردانی شدند ما
نیز دچار آن سرگردانی شویم، و به ما خاطر نشان می سازد که خود را علیه بی ایمانی محافظت کنیم. بیائید در راه آماده ساختن خود برای راه رفتن در ایمان کوشا باشیم و سعی نماییم ایمانمان را حفظ کرده و آن را رشد و پرورش دھیم و باعث تقویت و تشویق ایمان یکدیگر شویم. بیائید همان اشتباه وحشتناک و غم انگیز قوم اسرائیل یعنی بی ایمانی را تکرار نکنیم. به یاد داشته
باشید که رابطۀ مستقیم و ساده ای بین بی ایمانی و نا اطاعتی وجود دارد.
خداوندا از تو به خاطر وعده وارد شدن به آرامی تشکر می کنم.اعلام می کنم که من هر تلاشی می کنم تا به آن آسایش راه یابم تا مبادا از ورود به آسایش مسیح باز مانم. آمین.