نان روزانه ۱۸ فروردین ۷ آوریل

تفسیر لاویان فصل ۶

۱ – ث. قربانی جرم (۵: ۱۴ – ۶: ۷)

قربانی جرم (عبری ãshãm ) در ۵: ۱۴ – ۶: ۷ شرح داده شده است. وجه تمایز این قربانی این بود که باید پیش از انجام قربانی برای گناهی که انجام شده بود غرامت پرداخت می‌شد (۵: ۱۶).
این قربانی چند نوع گناه را پوشش ‌می‌داد. خطا بر علیه خدا: دریغ داشتن چیزهایی که از آن خداوند بود ــ ‌ده یک و هدایا، وقف ‌نخست زادگان، و غیره (۵: ۱۴). انجام سهوی برخی از اعمالی که خداوند منع کرده بود (۵: ۱۷)، و احتمالا اعمالی که مستلزم غرامت بود. «در مواردی که مشخص نبود چه کسی مرتکب اشتباه شده است، شخصی که در این مورد وسواس داشت خود یک قربانی جرم نیز تقدیم می‌کرد» (یادداشتهای روزانه انجمن کتاب مقدسه(.

خطا بر علیه انسان: رفتار نادرست با یک همسایه زمانی که ودیعه یا قرض و یا دزدی و یا تعدی صورت پذیرد (۶: ۲). هنگامی که شیء گمشده‌ای پیدا شود و برای آن قسم دروغ یاد شود (۶: ۳). همچنین در مواردی که شخصی که با کنیزی رابطه جنسی برقرار کند واجب بود قربانی جرم را بگذراند (۱۹: ۲۰-۲۲)، طهارت جذامی (۱۴: ۱۰-۱۴)، و مورادی که شخص نجس شود (اعداد ۶: ۶-۱۲).

قربانی: برهای بی عیب (۵: ۱۵، ۱۸؛ ۶: ۶) یا در مورادی همچون لمس جذامی (۱۴: ۱۲) یا نجاسات (اعداد ۶: ۱۲) یک بره ماده.

وظایف تقدیم کننده: در مورادی که خطا بر علیه خدا انجام شود، شخص باید غرامت را نزد کاهن می‌آورد، همراه بیست درصد اضافه بر آن. سپس او حیوان را در ورودی خیمه نزد کاهن می‌آورد، به خداوند تقدیم می‌کرد، دست خود را بر سر قربانی می‌گذاشت و آن را می‌کشت. او همچنین چربیها، احشا، دنبه، سفیدی دور جگر را جدا می‌کرد. در مورادی که خطا بر علیه همسایه انجام شده بود نیز روال کار نیز به همین صورت بود. در هر دو مورد، تقدیم کننده باید بیست درصد مجازات را پرداخت می‌کرد، که به او یادآوری می‌کرد که گناه بهای گرانی دارد.

وظایف کاهن: او خون را به اطراف مذبح برنجین می‌پاشید (۷: ۲)؛ سپس چربی، دنبه، احشا، و سفیدی دور جگر را بر مذبح می‌سوزانید (۷: ۳-۴).

توزیع قربانی: سهم خداوند آن چیزی بود که بر روی مذبح سوزانیده می‌شد (۷: ۵). کاهن وقت پوست بره را دریافت می‌کرد (۷: ۸). تمام کاهنان گوشت حیوان را به عنوان خوراکی برای خود تقسیم می‌کردند (۷: ۶). تقدیم کننده هیچ سهمی از قربانی نداشت.

همانگونه که ذکر گردید، کسی که قربانی جرم را تقدیم می‌کرد در واقع برخی از اعمال خود را که باعث آسیب رساندن به شخص دیگری شده بود را جبران می‌کرد.
از نظر نماد شناختی قربانی جرم به آن جنبه از کار مسیح اشاره می‌کند که او خطایایی را جبران نمود که خود مرتکب نشده بود (مزمور ۶۹: ۴ ب). به خاطر گناه انسان، خدمت، پرستش، اطاعت، و جلال خدا در میان انسانها از میان رفت. و انسان خود حیات، صلح، شادی و مشارکت با خدا را از خود ربود. خداوند عیسی به عنوان قربانی جرم ما نه تنها هر آنچه را که توسط گناه انسان دزدیده و یا از بین رفته بود جبران نمود، بلکه حتی بیش از آن را نیز پرداخت کرد. زیرا خدا وسط کار کامل مسیح جلال بیشتری نسبت به زمانی که حتی اگر گناه وارد دنیا نشده بود به دست آورد. و ما در مسیح وضعیت بهتری نسبت به آدم سقوط کرده داریم.
او ترک کرد آن جلال الهی،
کشید ردای خاکی زمین بر آن صورت الهی؛
در آن کسوت به تصویر کشید محبت عالی‌تر،
تا بازگرداند آنچه را که خود نبرده بود.
ــ نویسنده گمنام

۶: ۸-۱۳ قانون قربانی سوختنی: در اینجا جزئیات بیشتری در مورد جامه‌هایی که کاهنان می‌پوشیدند داده شده است، به طوری که او از خاکسترهای قربانی سوختنی در امان بماند و نیز باید مراقب باشد که مبادا آتش بر روی مذبح خاموش نشود. خاکسترها ابتدا در سمت شرق مذبح قرار داده می‌شدند، و سپس به خارج از اردوگاه و در یک جای پاک حمل می‌شدند.

۶: ۱۴-۱۷ قانون هدیه آردی: در اینجا پی می‌بریم که کاهنان سهم خود از هدیه را باید در مکان قدس می‌خوردند، و اینکه آنها نباید خمیر مایه داشته باشند زیرا برای خداوند بسیار مقدس بودند.

۶: ۱۸ فرزندان هارون می‌توانستند هدیه آردی را تناول کنند، اما باید مقدس بودند، یعنی با تشریفات مذهبی. این کاهنان با لمس کردن هدایا مقدس نمی‌شدند. تقدس با لمس کردن به دست نمی‌آمد، اما نجسات با لمس کردن عارض می‌شد (حجی ۲: ۱۱-۱۳).

۶: ۱۹-۲۳ این آیات از یک هدیه آردی مخصوص صحبت می‌کنند که رئیس کهنه باید آن را هر صبح و هر شب آن را تقدیم می‌کردن. و همه آن بر روی آتش سوزانیده می‌شد.

۲ – قوانین مربوط به قربانی‌ها (۶: ۸ – ۷: ۳۸)

عبارات ۶: ۸ الی ۷: ۳۸ «قوانین مربوط به قربانی» را شرح می‌دهند. در بسیاری از …