نان روزانه ۱۷ مهر ۹ اکتبر

نان روزانه
۹ اُکتبر

روحیه پرستش

مبادا آشکار شود که از دست یافتن به آسایش مسیح باز مانده ایم

زمانی که به این فراخوان برای وارد شدن به آسایش خداوند فکر می کنیم باید این سوالات را از خودمان بپرسیم. آیا از زمان خود بھترین استفاده را می کنیم؟ آیا واقعا می دانیم معنای آسایش چیست ؟ آیا واقعا می توانیم خود را تربیت کنیم تا از فعالیت ھمیشگی باز ایستیم؟ حتی کارھای ذھنی. آیا ممکن است ما
لحظاتی دراز بکشیم و از تفکر در مورد اینکه چه کار باید بکنیم باز ایستیم؟ خداوند بیشتر به شخصیت ما توجه می کند تا به دست آوردھای ما. دست آورد ھا تنھا در حیطه زمان اھمیت پیدا می کنند. اما شخصیت موضوعی جاودانی است. شخصیت ما مشخص کنندۀ این است که ما در ابدیت چگونه خواھیم بود. اشعیا
رویایی از موجودات پر جلال و تخت خداوند را مشاھده می کند.( اشعیا باب ۶ را مطالعه کنید.) در آسمان موجوداتی به نام سرافین وجود دارند که پرستش را رھبری می کنند. در زبان عبری ” سراف ” واژه ای است که مستقیما. به آتش اشاره می کند
سرافین موجودات آتشینی ھستند که در کنار تخت پدر قرار دارند و ًشبانه روز سرود می خوانند .” قدوس قدوس قدوس است خداوند ” ( اشعیا ۶:٣ ) ھر کدام از آنھا ۶ بال دارند که به طور موثر از آن ھا استفاده می کنند. با دو بال صورت خود را می پوشانند و با دو بال دیگر
پاھای شان و با دو بال دیگر پرواز می کنند. ( آیۀ ٢ را مطالعھ کنید.) من پوشاندن صورت و پاھا را به
عنوان فروتنی در پرستش تفسیر می کنم و پرواز را به عنوان اعمالی که برای خدمت انجام می دھند. من ایمان دارم که پرستش و شکر گزاری ، دست زدن و رقصیدن و سرود خواندن بسیار مھم ھستند. اما زمانی وجود دارد که بالھایم را بر صورت و پای ھایم می گذارم تا پرستشی فروتنانه در حضور خداوند داشته باشم و به آنچه خداوند می گوید گوش فرا دھم.
“زیرا او خدای ماست و ما قوم چراگاه و گله دست اوییم . امروز اگر صدای او را می شنوید دلھای خود را سخت مسازید چنانکه در مریبه کردید
در روز مسه در بیابان ” ( مزمور ٩۵ : ٧ – ٨ )
روحیه شکر گزاری را در خود تقویت کنید و بیاموزید که آرام گیرید. بیاد داشته باشید که روح
خداوند بدنبال افرادی خاص است. افرادی که قلبشان نسبت به خداوند کامل است. این گونه باشید تا خداوند با قوت بتواند خود را از طریق شما آشکار سازد.

خداوندا از تو به خاطر وعده وارد شدن به آرامی تشکر می کنم.اعلام می کنم که من هر تلاشی می کنم تا به آن آسایش راه یابم تا مبادا از ورود به آسایش مسیح باز مانم. آمین.