نان روزانه ۱۷ خرداد ۷ جون

تفسیر تثنیه فصل ۴

الف – ۵. فرمان اطاعت (باب ۴)

باب ۴ تکرارشریعت توسط موسی است. در اینجا به خصوص از خدای واحد حقیقی و مجازات‌های مربوط به بازگشت به بت پرستی سخن می‌گوید.

۴: ۱-۲۴ اسراییل فرمان داشت تا هنگام ورود به سرزمین از فرایض و احکام خداوند اطاعت کند (آیه ۱).
آنها نباید بر کلام خداوند چیزى بیفزایند و چیزى از آن کم نمایند (آیه ۲). مجازات بت پرستی در بعل فغور توسط خدا، همیشه می‌بایست به عنوان یک هشدار مد نظر باشد (آیات ۳-۴). (دلیل ذکر این واقعه یعنی غضب الهی در برابر بت پرستی این بود که این اتفاق به تازگی رخ داده بود و در ذهن آنها باید تازه بوده است). اطاعت اسراییل باعث می‌شود که آنها به عنوان قومی عظیم در میان امتها شناخته شود (آیات ۵-۸). اسراییل از اتفاقات گذشته باید برکات پیروی از خداوند را بداند (آیه ۸). به خصوص به آنها دستور داده شده بود که ده فرمان کوه سینا (حوریب) را به خاطر بیاورند (آیات ۹-۱۳). در آن زمان آنها گرچه تجلی‌ای از خدا را رویت کردند اما صورت خدا را ندیدند یعنی هیچ تصویر جسمانی از او ندیدند که بتوانند از روی آن تمثال یا بتی را بسازند. خدا ساختن هر نوع تمثالی را که سمبل او باشد و یا پرستش خورشید، ماه و ستارگان را ممنوع ساخته بود (آیات ۱۴-۱۹). رهایی از مصر‌‌، نااطاعتی موسی و داوری متعاقب آن و غضب خدا در برابر بت پرستی به قوم اسراییل یادآوری می‌شوند (آیات ۲۰-۲۴). «خویشتن را بسیار متوجه باش‌‌ … مبادا این چیزها را …. فراموش کنى» (آیه ۹)؛ «خویشتن را بسیار متوجه باشید‌‌ …. مبادا فاسد شوید» (آیات ۱۵-۱۶)؛ «احتیاط نمایید‌‌ … مبادا ‌‌… فراموش نمایید» (آیه ۲۳). موسی به خوبی از تمایل قلب بشر با خبر بود و به طور جدی به مردم دستور داد تا جدا مواظب آن باشند.

۴: ۲۵-۴۰ اگر سالها بعد قوم به پرستش بتها بازگردد به اسارت خواهد رفت (آیات ۲۵-۲۸). اما حتی اگر بعد از آن توبه کنند و به سوی خداوند با تمام دل بازگردند، خدا آنها را احیاء خواهد کرد (آیات ۲۹-۳۱). هیچ قومی تا به حال از مزایای قوم اسراییل بخصوص معجزات مربوط به رهایی از مصر برخوردار نبوده است (آیات ۳۲-۳۸) در نتیجه آنها نیز باید مطیع او باشند و از برکات همیشگی او برخوردار باشند (آیات ۳۹-۴۰). این اتفاق دردناک در تاریخ اسراییل اتفاق افتاد که آن قوم به خاطر نااطاعتی در معرض اسارت قرار گرفته و هشدارهای یهوه را جدی نگرفتند.
هشدارهای خداوند کلام بیهوده نیست و هیچ انسانی یا امتی نمی‌تواند بدون مجازات آنها را کنار بگذارد.

۴: ۴۱-۴۳ موسی سه شهر را به عنوان شهر ملجاء در قسمت شرقی اردن انتخاب می‌کند- باصر‌‌، راموت جلعاد و جولان (آیات ۴۱-۴۳).

۴۴: ۴۴-۴۹ در اینجا خطابه دوم موسی شروع می‌شود یعنی در دشتهای موآب در شرق‌‌ اردن. آیه ۴۸ تنها موردی است که کوه حرمون کوه سیئون نامیده شده است.