نان روزانه
۶ نوامبر
پیش بسوی بلوغ
بیایید به سوی بلوغ پیش رویم
این ” بیائید ” بخصوص، کاملا برای عبرانیان عھد جدید بود زیرا آنھا معمولا از پیش روی در زندگی خود باز می ماندند. آنھا به جایگاه خاصی که داشتند تکیه می کردند و در آن
باقی می ماندند. اگر بخواھیم بی پرده سخن بگوئیم آنھا تبدیل به افراد تنبلی شده بودند که از
کنار مسائل مھم به راحتی عبور می کردند.
” در این باره مطالب بسیار برای گفتن داریم اما شرح آنھا دشوار است، چرا که گوش ھای شما
سنگین شده است . براستی که پس از گذشت این ھمه وقت خود می بایست معلم باشید و با این
حال نیاز دارید کسی اصول ابتدایی کلام خدا را دیگر بار از آغاز به شما بیاموزاند . شما محتاج
شیرید نه غذای سنگین ! ھر که شیرخوار است با تعالیم پارسایی چندان آشنا نیست زیرا ھنوز
کودک است . اما غذای سنگین از آن بالغان است کھ با تمرین مداوم خود را تربیت کرده اند که
خوب را از بد تشخیص دھند. ” ( عبرانیان ۵ : ١١ – ١۴)
آنچه نویسنده در این قسمت سعی دارد بی پرده آن را بیان کند این است که عبرانیان تنھا
کودکانی روحانی بودند و حق نداشتند که در آن مرحله از زندگی مسیحی خود کودک باقی
بمانند. در طول سال ھای مختلف فرصت ھای بسیاری نصیب آنھا شده بود و باید تا کنون به
سوی بلوغ پیش می رفتند. نویسنده عبرانیان تنھا راه به سوی بلوغ را چنین تشریح می کند: ما
باید خود را تمرین دھیم تا بتوانیم نیک را از بد تشخیص دھیم. پیشروی به سوی بلوغ با تمرین
مستمر حاصل می شود. این چیز به طور اتوماتیک اتفاق نمی افتد و مستلزم داشتن نظم و قانون
است. برای ھمین است که یکی از قوانین ابتدائی این است : ” کوشا باشیم. ” ما باید خود را
تربیت کنیم تا بتوانیم خوب را از بد تشخیص دھیم. در بسیاری از مواقع حتی جماعت ھای
بزرگ مسیحی قادر به تشخیص میان آن چه روحانی و کتاب مقدسی است و آنچه نفسانی و جسمانی
است نیستند. تنھا راه چاره این است که خود را با تمرین ھای مستمر و دقیق آماده سازیم.
خداوندا از تو متشکرم که مرا به سوی پیش هدایت می کنی. اعلام می کنم که من به
فرصت های خاصی که نصیبم شده تکیه نمی کنم و در آنها باقی نمی مانم بلکه خود را
تمرین می دهم تا به سوی بلوغ پیش بروم . آمین