نان روزانه ۱۱ اردیبهشت ۱ می

تفسیر اعداد فصل ۳

الف – ۲. تعداد و وظایف لاویان (باب ۳-۴)

بابهای ۳ و ۴ مربوط به خدمت لاویان است که در سرشماری بابهای ۱ و ۲ تعداد آنها به حساب نیامده است. قبیله لاوی توسط خدا برای خدمت خیمه جدا شد. در واقع خدا پسران نخست زاده را انتخاب نمود تا از آن او باشند اما بعدها قبیله لاوی را به جای آنها برای خدمت الهی برگزید) آیات ۱۲-۱۳) لاوی سه پسر داشت یعنی جرشون؛ قهات و مراری. نسل آنها مسئول خدمت خیمه و لوازم آن بودند.

۳: ۱-۱۰ الف خاندان هارون (از نسل قهات) خاندان کاهنان بودند (آیه ۹). لاویان دیگر در ارتباط با خیمه خدمت می‌کردند ولی کاهن نبودند. عبارت «کاهنان لاوی» که بعدها در تورات یافت می‌شود به معنی کاهنین است که لاوی بودند.
این عبارت به این معنا نیست که تمام لاویان کاهن بودند بلکه این معنی را می‌دهد که تمام کاهنان از نسل لاوی بودند. خاندان کهانت درآیات ۱-۴ شرح داده شده است. بعد از اینکه ناداب و ابیهو به دلیل توهین به مقدسات کشته شدند ، از هارون دو پسر به نامهای العازار و ایتامار به جا ماند. لاویان خادمان کاهنان بودند (آیات ۵-۹) هیچکس به جز هارون و نسل او نمی‌توانست خدمت کهانت را انجام دهد) آیه ۱۰ الف).

۳: ۱۰ ب – ۱۳ شفاعت کاهنان عهد عتیق نمی‌توانست باعث ارتباط نزدیک شخص گناهکار با خدا شود. گناهکار می‌بایست؛ به دلیل وجود مجازات مرگ؛ از مقدسات خود را دور نگه دارد (آیه ۱۰ ب). اما شفاعت عیسی مسیح خداوند ، کاهن اعظم ما، نه تنها دسترسی ما را به خدا ممکن ساخته بلکه ما می‌توانیم با دلیری به حضور او وارد شویم (عبرانیان ۴: ۱۶). این تغییر اساسی از اتفاقی عظیم نشات می‌گیرد که مابین اعداد و عبرانیان اتفاق می‌افتد یعنی معجزه جلجتا.

۳: ۱۴-۳۹ تعداد لاویان نیز شمرده شد ولی نه به عنوان مردان جنگی بلکه پرستش کنندگان (آیه ۱۵). هر یک از پسران لاوی مسئولیت قسمت خاصی از خیمه را به عهده داشتند:

طایفه وظایف آیه تعداد
جرشون تمام پرده‌ها؛ پوشش‌ها و آویزهای خیمه ودروازه صحن به استثناء پوشش روی تابوت عهد ۱۸-۲۶ ۷۵۰۰
قهات مقدسترین اجزاء یعنی تابوت؛ میز نان مقدس؛ ظروف؛ پرده؛ مذبح‌ها و چراغدان طلایی ۲۷-۳۲ ۸۶۰۰
مراری تختها؛ ستونها؛ پایه‌ها؛ میخها و طنابها ۳۳-۳۷ ۶۲۰۰
لاویان می‌بایست همراه با جرشونیان در پشت خیمه در سمت غرب (آیه ۲۳)؛ قهاتیان در سمت جنوب (آیه ۲۹) و خاندان مراری در سمت شمال (آیه ۳۵) اردو می‌زدند. موسی و هارون و پسرانشان بایستی در سمت شرق در بخش ورودی به خیمه ساکن می‌شدند (آیات ۳۸، ۳۹). (شکل مربوط به آن را ملاحظه کنید).
لاوی کوچکترین قبیله در اسرائیل بود . تعداد لاویان ازسن یکماه و بالاتر برابر بود با بیست و دو هزار نفر آیه ۳۹). اما در آیات ۲۲، ۲۸ و ۳۴ این رقم ۲۲۳۰۰ ثبت شده است دلیل این اختلاف به شکلهای متفاوتی شرح داده شده است. ویلیامز پیشنهاد می‌کند که این ۳۰۰ نفر نخست زاده‌ها بوده باشند که از زمان خروج به دنیا آمدند و خودبخود با انتخاب لاویان به جای نخست زاده‌های سایر قبایل، از این تعداد حذف شدند.

۳: ۴۰-۵۱ مفهوم این قسمت به این ترتیب است : لاویان انتخاب شدند تا به جای نخست زاده‌ها به خدا تعلق داشته باشند. لاویان ۲۲۰۰۰ نفر و نخست زاده‌های مذکر ۲۲۲۷۳ نفر بودند (آیات ۳۹ و ۴۳). پس تعداد لاویان از تعداد نخست زاده‌ها کمتر بود و نمی‌توانست نقش آنها را که در نقشه اولیه خدا به عهده داشتند جبران کند در نتیجه خدا چنین فرمان داد که می‌توان دویصد و هفتاد و سه پسر را با پرداخت پنج مثقال . . . به ازای هر نفر؛ ایشان را فدیه کنند. مبلغ فدیه (مثقال ۱۳۶۵ = ۵ × ۲۷۳) به هارون و پسرانش پرداخت شد (آیه ۵۱). بایستی یادآوری شود که واژه نخست زاده که در آیه ۴۳ اشاره شده کسانی هستند که از زمان خروج از مصر بدنیا آمده بودند