نان روزنانه 

یکم فروردین/ ۲۱ مارس

خلقتی کامل

بدن من برای خداوند است و خداوند نیز برای بدن من 

اگر به کتاب ایوب نگاه کنیم مکاشفات بی نظیری درباره بدن مان آن جا ذکر شده است. بین کتاب پیدایش و ایوب ارتباط متقابل و زیبایی وجود دارد. ایوب ١٠ : ٨ – ١٢ خلاصه ای از خلقت بی نظیر خداوند درباره بدن ھای ما ارائه می دھد. آیه ٨ چنین می گوید : ” دستان تو مرا به تمامی بسرشت و بساخت آیا اکنون ھلاکم می کنی ؟ “ھمان طور که در پیدایش ٢ : ٧ می خوانیم خداوند انسان را از خاک سرشت و این واژه بیانگر عمل ماھرانه و ھوشمند خداوند است. ھمانطور که در کتاب ایوب نیز بدان اشاره می شود این عمل در زمان خلقت انسان رخ می دھد.

  ” دستان تو مرا به تمامی بسرشت و بساخت آیا اکنون ھلاکم می کنی ؟ تمنا به یاد آری که من را از گل سرشتی آیا ا کنون مرا به خاک باز می گردانی ؟ آیا مرا ھمچون شیر نریختی و ھمچون پنیر منجمد نساختی ؟ مرا به پوست و گوشت پوشانیدی و به استخوانھا و پی ھا بافتی ” 

                                                                              ( ایوب ١٠ : ٨ – ١١ )

در این قسمت ایوب به زیبایی خلقت قسمت ھای مختلف بدن را به ما نشان می دھد و با چه وضوحی این خلقت را تشریح می کند. در آیه ١٢ می خوانیم : ” مرا حیات و محبت بخشیدی و در عنایت خود روح مرا حفظ کردی. ” چند آیه بعد در ھمان کتاب ایوب جنبۀ دیگری از خلقت آدمی را می بینیم . یعنی بخش روحانی وجود او را. ” اما روحی که در انسان است یعنی دم قادر مطلق آن است که انسان را فھم می بخشد . ” ( ایوب ٣٢ : ٨ ) این جملات از کتاب ایوب با ً ھم خوانی دارد. خلقتی که در قسمت ھایی از کتاب پیدایش که در رابطه با خلقت انسان است کاملا آن نفس خداوند از اعلی و خاک از زمین با یکدیگر متحد شدند و انسان کامل و ذی شخصیتی را بوجود آوردند.

خداوندا 

تو را به خاطر بدنی که برایم سرشتی شکر می کنم . 

من از به هم پیوستن روح خدا از اعلی و خاک زمین 

از اسفل ساخته شده ام و اعلام می کنم که 

بدن من برای خداوند است و خداوند برای بدن من.

آمین.